Aanstaande maandag is alweer de laatste training voor de kerstvakantie. Voor de jeugd organiseren we het OLIEBOLLENTOERNOOI om 17.00 en 18.30 (reguliere trainingstijden). Wil je meedoen? Zorg dat je 10 minuten van te voren aanwezig bent. Aanmelden kan in de zaal. Tot volgende week!
Nog even en het is alweer december. Tussen alle feestdagen door zorgt KVA voor vertier met het jaarlijkse Oliebollentoernooi op maandag 18 december. We zijn in ieder geval al op zoek naar baktalent.
Dus mocht je er dit seizoen in het veld weinig van bakken…
…pak dan je kans als oliebollenbakker en laat de vereniging genieten van jouw lekkerste oliebollen. Opgeven kan via evenementen@kvavolleybal.nl.
Hallo lieve KVA’ers, ouders en verzorgers,
Voor het jeugdbestuur van KVA zijn wij hard opzoek naar een nieuw lid. Wij zoeken ouders/verzorgers/KVA-leden die het leuk vinden om een steentje bij te dragen en een uurtje per week kunnen missen. Dit om bijvoorbeeld wedstrijden te verzetten, scheidsrechters te regelen, activiteiten op thuisspeeldagen te organiseren, maar ook de andere jeugdbestuursleden te ondersteunen. Daarnaast vergadert het jeugdbestuur één keer in de zes weken.
Wil je meer weten of heb je interesse? Dan kun je Lenneke, Taco en/of Myrthe hiervoor altijd even aanspreken. Je kunt ook een mailtje sturen naar jeugdcommissie@kvavolleybal.nl.
Wedstrijdverslagen Heren 1, dinsdag 7 november:
“Hé hé! Hé hé! Hé hé!” Deze keer zijn wij het niet die het meeste lawaai maken, maar de tegenstander. We spelen tegen Dosko heren 1, die vanuit de Stolp in Stolwijk (?) naar Amsterdam zijn gekomen voor onze tweede bekerwedstrijd. Volgens de expert analysis van Klaas voor de wedstrijd zijn het jumpers en hard hitters; strak serveren dus en een goede blokkering neerzetten.
Het lawaai van de tegenstander werkt. Wij mogen dan buiten het veld allemaal een grote mond hebben; binnen de lijnen zijn we eerder muizen dan leeuwen en duiken we bij harde geluiden angstig in elkaar. Zo laten Loek, Menno, JW, Abe, Freek en Mike zich overrompelen. Ondanks een redelijk begin spreken de standen in de eerste twee sets boekdelen: 12-25 en 13-25. Felix, Remon en Arie kunnen alleen maar toekijken. Een dubbele wissel hier (Remon en Felix) en een defensieve wissel daar (Arie voor Freek in het achterveld) mogen niet baten. Vooral verdedigend hebben we het zwaar. Het is bijna alsof we onze sterkste verdediger onverwacht moeten missen…
Tussen de sets proberen Felix en Loek weer vuur in het spel te brengen. Er worden afspraken gemaakt over het verdedigen van de prikbal. À la Al Pacino in Any Given Sunday[1] proberen zij het team wakker te schudden. Inch by inch naar de overwinning. “Stoempuh!”
En het helpt. De derde set komen we voor het eerst in de wedstrijd serieus op voorsprong. Vrouwe Fortuna is aan onze kant. Rakelings verdedigde ballen vallen deze keer via het net precies aan hun kant op de grond in plaats van de onze. Het kan ook geen kwaad dat Arie als een soort onofficiële libero wél af en toe een bal weet te verdedigen. Door een stabielere pass kunnen we meer druk brengen in de aanval, en alles bij elkaar is dat genoeg om de set met 25-17 te pakken.
Ook de vierde set is spannend. Tot het einde gaat het gelijk op. De dubbele wissel houdt de druk op de tegenstander. 18-19 Achter. Een beetje beacher maakt de set uit met een paar welgemikte prikballen op het centrum. Helaas staat Menno aan de kant (wie had die zin verwacht in een wedstrijdverslag van heren 1?); dus Felix moet het doen. Maar de blokkering is super-alert (lees: heeft de handen boven het net) en de bal belandt bij ons op de grond. Gelukkig neemt Felix het kalmpjes op. Niks aan de hand. Als hij vlak voor de service van de tegenstander het veld weer in is gelopen kunnen we nog steeds winnen. Maar een pass-fout en een harde aanval van de tegenstander later is het klaar. Helaas; 21-25 verloren.
Terugkijkend was het een zwak begin, maar hebben we mooi teruggevochten. Er had meer in gezeten, maar we hebben ons in ieder geval niet als makke lammeren naar het slachthuis laten brengen. En in de categorie onverwachte opmerkingen: Man of the match: Abe. Mogen we dat zeggen? Ja, dat mogen we zeggen. Lekker gespeeld man!
Komende zaterdag komen we op de thuisspeeldag in actie tegen Wham Wham; het oude team van Mike. In onze oefenwedstrijd aan het begin van het seizoen werd het nog 2-2. Kortom, het belooft een vlammende wedstrijd te worden. Komen jullie kijken?
Tot die tijd: “Stoempuh!”
Wedstrijdverslagen Heren 1, zaterdag 4 november:
“Scheids! Dat kan toch niet! Als iemand zich blesseert moet je affluiten, vriend! Levensgevaarlijk dit!” [vrij vertaald naar daadwerkelijke uitroep tijdens de wedstrijd tussen Jonas/Croonenburg H1 en KVA H1; het origineel was niet geschikt voor publicatie – red.]
Het is zaterdag 4 november en de wedstrijd tussen beide teams is een kleine twintig minuten geleden begonnen. Op dat moment heeft nog niemand door welke tragedie ons te wachten staat. De mannen van Jonas/Croonenbrug hebben het inslaan overtuigend gewonnen, maar wij maken ons geen zorgen. Op onze leeftijd weet je dat je er met twee keer stoempuh nog niet bent; je komt pas ergens als je het ook lang weet vol te houden.
Wij beginnen dan ook rustig aan de wedstrijd (fout serviceje hier, ketsertje daar) en laten Jonas een lichte voorsprong opbouwen. De mannen in actie zijn Max, Freek, Remon, JW, Taco en Menno. De bank is goed bezet, met Mike, Loek, Felix, Arie en Abe. Vandaag gaan we voor de winst, dus wie prutst moet het veld ruimen, aldus Klaas.
Door goeie services van Freek en JW lopen we langzaam in, als bij een stand van 18-17 het noodlot toeslaat. Er lijkt nog niets aan de hand als JW serveert. De libero aan de overkant heeft het zwaar, dus de bal komt makkelijk onze kant op. Rustig verdedigd; snelle set naar de buitenkant. Taco weet het, geeft alles, explosieve aanloop. De bank springt op, rekent het punt al binnen. Taco zet af, een kreet van pijn! De bal gaat er nog overheen, maar Taco hinkelt het veld uit. De rally gaat door. Toch het veld maar weer in, blokpoging op één been. De scheids fluit nog steeds niet af. Heeft hij het niet gezien? Of vind ‘ie dat Taco niet zo moet zeuren? We zullen het nooit weten. Jonas wint uiteindelijk het punt en Klaas vraagt de wissel aan. Felix erin.
19 -17 achter en de situatie lijkt hopeloos. Maar wij laten ons niet kennen. Jonas serveert en Felix huft de bal er zo hard in dat ze hem moeten uitgraven voor het spel verder kan. Wij serveren en werken ons langzaam terug in de set. Jonas ziet het en neemt bibberend een time-out. “Voor Taco!” roepen wij, en lopen het veld al weer in. Toch komen we met 23-21 achter. Maar dan mag Freek gaan serveren. 23-22. “Met deze opstelling kan ik beter maar een paar directe punten maken”, denkt Freek, en drie halve ketsers later hebben we de set gewonnen, 25-23. Strategische oplossing, Freek!
De tweede set begint goed. Met dezelfde mannen als aan het einde van de eerste set komen we vrij makkelijk 10-5 voor, mede dankzij een harde sprongservice van Felix. Op dit punt in het verslag is het misschien goed om kort iets uit te leggen over de regels van het volleybalspel. Wisten jullie dat als je fout serveert, en daarna het punt wint, dat je dan moet doordraaien? Dat dan niet dezelfde persoon nog een keer mag serveren? Nee? Daar hoef je je niet voor te schamen, beste lezer, want wij wisten dat kennelijk ook niet. Geeft niet hoor, Felix! Het is ook pas de tweede opeenvolgende wedstrijd dat het gebeurt. Volgende keer gaat het vast goed!
Helaas geeft de verwarring aan Jonas de gelegenheid om terug in de set te komen. Klaas probeert het tij nog te keren met een paar wissels tegen het einde van de set (Loek voor Remon, Arie voor JW), maar het mag niet baten. De set gaat 25-20 verloren.
In de laatste twee sets proberen we van alles. Mike komt voor Freek om door de spelverdeler aan het de overkant zo ver het bos in gestuurd te worden dat we alleen maar kunnen hopen dat hij dinsdag weer terug is en zelfs Abe mag nog een paar punten spelen (in het achterveld, het moet niet te gek worden). Het mag niet baten, het geloof is weg. De laatste sets worden 25-19 en 25-21 verloren, en wij druipen af naar Amsterdam, waar dames 1 ondertussen heeft laten zien hoe het ook kan, door 3-1 te winnen van de concurrent, nu dik bovenaan te staan, en gewoon ook nog lekker te gaan feesten!
En Taco? Die heeft inmiddels zoveel ervaring met blessures dat hij al bijna zelf dokter mag worden. Zijn eigen diagnose: zweepslag in de kuit, ongeveer zes weken hersteltijd. Ik stel zelf voor om een nieuwe jaarlijkse feestdag in te voeren: Taco-blessuredag. Deze valt altijd op de zesde wedstrijd van Heren 1 in het seizoen. Taco-wederopstanding is altijd precies zes weken later.
Op naar de volgende wedstrijd, deze dinsdag voor beker tegen Dosko heren 1.
Stoempuh!
Stoempuh! Stoempuh! Het galmt door de hal. Heren 1 van KVA treedt aan tegen de nummer 9 van de ranglijst, De Nijs/Dinto heren 1. Onder begeleiding van opzwepende Zweedse zomerhits wordt de warming-up ingezet voordat de tegenstander zelfs maar in de hal gesignaleerd is! Een enthousiaste opening die natuurlijk keihard afgestraft wordt; tegen de tijd dat er mag worden ingeslagen is de helft van team al buiten adem. Gelukkig zijn we voor de verandering op maandag met ruim voldoende spelers, dus wie het nodig heeft kan rustig bijkomen op de bank. De line-up van vanavond: Taco, Abe, Freek, Mike, Loek en JW in het veld, Menno, Arie, Max, Remon en Felix op de bank. Klaas als altijd op stoel van de coach.
De eerste set wordt dan ook overtuigend gewonnen, met goed spel, servicedruk en fouten van de manne van Dinto. 25-12! In de tweede set zijn ze wakker geworden aan de overkant en maken wij meer fouten. Het gaat lang gelijk op, en bij een lichte voorsprong aan het eind van de set besluit Klaas het wat spannender te maken: Felix en Max komen er kort na elkaar in voor de service en om het achterveld te versterken (?!), Abe en Mike naar de kant. Na een prachtige een-twee van Loek en JW (volgens mij heeft hij nog nooit zo hard geslagen!) worden die onmiddellijk naar de kant gehaald voor de dubbele wissel (ja ja, de Nederlandse dames zijn niet de enige die van deze slimme tactische zet gebruik kunnen maken). Nu wordt het echt spannend! Wij rommelen wat, maar bij 20-21 achter lijkt er weer wat rust in het team te komen.
Dinto valt aan, gered! De bal wordt vanuit het achterveld naar voren gehaald, en moet er helaas als free-ball overheen gespeeld worden. Menno dient zich aan en neemt geen risico. Hoge, onderhandse bal vanaf de drie-meterlijn. Tergend langzaam vliegt de bal door de lucht. Het publiek houdt zijn adem in. De tegenstander staat klaar. Daar komt de bal! Daar komt ie! Hij is er bijna… Nee! Toch niet. De bal valt in het net! Misschien een keer wat krachttraining gaan doen, Menno?
Het wordt erger. 21-24 komen we achter. Het punt wordt gepakt. 22-24. Mike loopt naar de achterlijn om te serveren. “Oh oh” denkt Klaas, “dat gaat niet goed!”. Wat kan hij doen? De oplettende lezer weet dat er nog maar een mogelijkheid is om te wisselen. En Arie heeft al twee weken niet gevolleybald of geslapen (net vader geworden van een tweeling!). “Still beter than Mike”, denkt Klaas, en vraagt de wissel aan. Met knikkende knieën loopt Arie naar de servicelijn. Geen risico, hoge bal over het net. De tegenstander passt, valt aan… Blok van Max! 23-24. Een goede service nog en we zijn even veilig. Arie gooit op, slaat, raakt de bal niet lekker. De tegenstander ziet het gelijk, roept “uit!”, maar de bal float en valt net binnen de lijnen! Gelijk!
Vanaf dat moment is het simpel uitspelen. Het publiek staat erachter en we winnen de set 26-24. Niets aan de hand. In de derde en vooral de vierde set is Dinto gebroken, en maken ze misschien wel meer punten voor ons dan voor zichzelf. De tweede 4-0 van het seizoen is binnen!
Deze week spelen we tegen de nummer 1 vv Jonas/Croonenburg heren 1. Wij hebben er zin in!
Stoempuh!
H.
Beste Jeugdvolleyballeden van KVA, en ouders/verzorgers,
Het seizoen is inmiddels alweer in alle hevigheid losgebarsten, wedstrijden worden gewonnen en op de trainingen is het gezellig en wordt er soms afgezien. Dat trainen is ook zeker nodig. Door te trainen kan je beter worden in het volleybalspel. Dit is in een teamverband, maar geldt ook individueel.
Juist om ervoor te zorgen dat jullie (onze toekomst) nog meer worden uitgedaagd, meer trainingsuren krijgen en uiteindelijk de aansluiting kunnen vinden bij de senioren, heeft KVA besloten om onder toeziend oog van twee trainers, de jeugd een extra training aan te bieden. Deze trainingen zijn voor iedereen bedoeld die in de jeugd van KVA volleybalt.
Tijdens deze trainingen ligt de nadruk op persoonlijke, technische, ontwikkeling van de spelers.
We gaan alle technische aspecten van het spelen trainen.
Dus weet jij van jezelf dat je ergens nog graag beter in wil worden, kom dan lekker mee doen en dan zorgen onze trainers ervoor dat jullie nog beter worden! Hoe gaaf is dat?
De belangrijke informatie op een rijtje:
Waar: Antonio Vivaldistraat 15, gymzaal van de kindercampus Zuidas
Wanneer: Elke woensdag in twee groepen van 17.00 – 19.00 en 19.00 – 21.00
Kosten: 70 euro tot aan het einde van het seizoen (dus tot de beachvolleybaltrainingen starten)
Inschrijven: Stuur een mail op uiterlijk dinsdag 7 november met je naam, leeftijd en team naarjeugdtc@kvavolleybal.nl en vermeld in je onderwerp “woensdag training”.
Nadat de inschrijvingen hebben plaatsgevonden, wordt er een indeling gemaakt op leeftijd en niveau.
Dus, ben jij een leergierige jeugdspeler? Wil jij snel nog beter worden? Meld je dan snel aan!
Dank jullie wel, en hopelijk tot snel op woensdag!
Met sportieve groet,
De Jeugd TC
